1e MDSI wedstrijd 2010
Oorspronkelijk zou deze wedstrijd al in maart plaatsvinden en werd vervolgens nogmaals uitgesteld vanwege de windverwachting. Het bestuur van ’t Hontbos, onder leiding van voorzitter Jan van der Lingen besloot dat de wedstrijd op 17 april in ieder geval gevist zou worden, als het moest vanaf ’t Kuitje. De laatste week was windguru.com een frequent bezochte site om de windverwachting in de gaten te houden door de potentiële deelnemers, en op donderdag de 15e werd door de wedstrijdleiding besloten om te gaan vissen vanaf ’t Kuitje.
In de vroege morgen avn de wedstrijddag woei een zeer bescheiden windje en was sprake van een staalblauwe hemel. Er waren niet eens vliegtuigstrepen te zien aan het zwerk en dat is tegenwoordig vreemd. Oorzaak was natuurlijk de asresten in de hogere luchtlagen waardoor het vliegverkeer tot stilstand kwam en men in Zwanenburg weer eens vogeltjes kon horen in plaats van de grote, door straalmotoren aangedreven vogels.
Maar terzake, de dag begon dus goed. 16 bootjes schreven zich in en om 9.00 uur werd het startsein gegeven. Een ieder zocht een plekje op in het aangewezen visgebied. Van tevoren bleek dat de verwachtingen, zeker vanwege het nog koude water (6,5 C.) bij alle deelnemers laag waren. Sjaak van der Bliek had de moeite genomen om het wedstrijdgebied te verkennen in de week vooraf en trok zijn plan en de rest ging op ervaringen van jaren terug en op basis van intuïtie aan de slag. Over de vangsten kan ik kort zijn. Die evenaarden de verwachtingen en bleken dus slecht te zijn. Op zich is dat geen punt, het weer zat mee, het gezelschap was goed en vissen is toch vaak….tja vissen. Je weet het nooit hoe het afloopt. Dat maakt onze liefhebberij dan ook zo afwisselend. Toch zouden van mij de vangsten wel even beter mogen zijn, maar.. dat komt vast goed in de twee komende wedstrijden die nog op het programma staan.
Toch beste lezers was er voor iemand als ik, die ook probeert sfeer op te snuiven en leuke, gekke of lachwekkende zaken mee te krijgen op zo’n dag, nog best wat te genieten.
Helaas was Tines Kleine (vaak hofleverancier van deze momenten) er niet want anders had ik daar vast weer iets leuks over kunnen schrijven, maar ditmaal lieten anderen van zich spreken.
En ik kan wel zeggen, tot vermaak van veel anderen!
Ik zal proberen uit te leggen hoe dit allemaal in zijn werk ging.
De Zeearend en de 3 x niks, gingen op de gok voor anker op een plek aan de rand van het aangewezen gebied. Deze plek is in het najaar een gekende stek, maar hoe is die stek in het voorjaar. Nou ook daar kan ik kort over zijn. Een krachtig drie letterwoord volstaat: PET!
Welgeteld drie visjes bij de Zeearend en één op de 3 x niks. Wel positief: na het keren van het tij bleek dat de beslissing om niet bij Camperduin te water te gaan de juiste was. De wind trok aan tot zeker west 5. Verkassen en dichter naar de kant besloten we. Nadat we daar de wedstrijd voltooiden en we wilden vetrekken bleek dat de 3 x niks alleen nog achteruit kon varen en aangezien dan de reis wel erg lang wordt, besloot de Zeearend een sleepje te doen. Dat lukte allemaal wonderwel tot, met ’t Kuitje in zicht, de Zeearend op een zandbank liep.
Dat werd uitstappen en trekken. De Zeearend werd bankzitter, en dat is even slikken. Intussen waren de polderse gebroeders Timmer weer uitgevaren om de helpende hand te bieden, maar eerst hebben zij foto’s genomen. Je ziet het namelijk niet vaak, de stoere vissermannen van deze boten te voet naast hun domein om de zaak vlot te trekken. Uiteindelijk kwam alles goed en is iedereen heelhuids aan de wal gekomen. De 3 x niks deed zijn naam eer aan. 1) geen vis 2) motorpech en 3) gestrand op een zandbank.
Het deed iemand verzuchten: “vissen is net als naar PSV kijken, je hoopt er het beste van maar het wordt meestal niets”. Overigens kan iedereen deze opmerking gebruiken en aanpassen naar eigen voorkeur.
Eenmaal vaste grond onder de voeten, de boten getrailerd en snel naar de prijsuitreiking in café De Brug te Ewijcksluis. Een prachtige prijzentafel en verloting werden daar door Jan en Mart van ’t Hontbos aangeboden en verdeeld.
Afsluitend kan ik zeggen dat ik weer enorm genoten heb. Meedoen is echt belangrijker dan winnen. Het biertje in de zon buiten bij De Brug was heerlijk en wat mij nu zoveel plezier doet is het gezelschap. Drie clubs, gebroederlijk om de tafel in goede harmonie en met dikke pret.
Van mij mag de volgende wedstrijd weer komen en ik hoop iedereen die er deze keer bij was, weer te kunnen begroeten. Ook zij die deze keer niet konden hoop ik (weer) te zien. Nog nooit meegedaan? Ik zeg: gewoon doen!
Uitslag mdsi-1
Ik ga je zien!
De Zeearend.