Versheid van de vis

Om de versheid van vis te testen, kan men zich baseren op de criteria, beschreven door de Europese norm tot bepaling van de kwaliteitscategorieën van vis. Deze criteria zijn erg zichtbaar en iedereen kan ze gebruiken bij de aankoop. Het volstaat om vooral te letten op de kop en indien mogelijk op de rest van de vis. Dit geldt vooral voor de volle vis.

De essentie van deze zichtbare criteria:

·    De huid van verse vis vertoont een levendige en glanzende kleur, zonder verkleuringen. Het slijm is waterig en doorzichtig. Hoe minder vers de vis, hoe doffer de huid en het slijm wordt melkachtig.

·     De huid moet vastzitten aan het vlees.

·     Een verse tong is strak. Een vis die verslapt is, is al te lang geleden gevangen.

·     Het oog moet bol staan, de pupil moet zwart en glanzend zijn. Als het oog in het midden hol is, het hoornvlies melkachtig en de pupil grijs, dan is de vis bedorven.

·     De kieuwen van een vers gevangen vis zijn glanzend, mooi gekleurd en slijmvrij. Hoe ouder de vis, hoe geliger de kieuwen  worden, hoe meer de plaatjes ervan gaan samenkleven, hoe meer slijm en hoe melkachtiger dit er gaat uitzien.

·      Verse tong vertoont een rode zone over de hele wervelkolom. Deze zone zal zich langzamerhand uitzetten en bruin    worden.

·      Verse vis geeft ook een zeegeur af. Een ammoniakgeur betekent dat de vis niet meer eetbaar is.

Bron: Schmidt zeevis Rotterdam B.V